ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8

«Αλέκα είσαι εκεί; ΜΕ ΑΚΟΥΣ;». «Αλεξάνδρα που σκατά είσαι;» ψέλλισε η Αλέκα, «Πρέπει να σου πω! Έχω φάει τρελή φρίκη!». «Αλέκα άκουσέ με…», είπε η Αλεξάνδρα ενώ η Αλέκα πάσχιζε να ολοκληρώσει την πρότασή της μέσα στον πανικό της, «Είδα μια φωτογραφία στο internet» συνέχισε η Αλέκα, «στο in.gr και…», «Αλέκα!», την διέκοψε ξανά η Αλεξάνδρα «Ό,τι και αν έχεις στο νου σου να κάνεις, ΜΗΝ ΨΑΞΕΙΣ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΚΟ!».
«… Αλεξάνδρα, ΤΙ ΛΕΣ; ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ;;;;», φώναξε η Αλέκα ενώ τα μηνύγγια της χόρευαν samba. «Αλέκα άκουσέ με…», «Την είδες κι εσύ; Αλεξάνδρα πες μου αμέσως πώς ήξερες τι θα σου έλεγα μόλις τώρα! ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ!», «Αλέκα ΣΚΑΣΕ και άκου με!», «Αλεξάνδρα ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΩ ΚΑΤΑΜΑΤΑ ΤΟΝ ΦΑΚΟ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΒΕΛΟΥΧΙ;».
Η Αλεξάνδρα δεν ήξερε πώς να διαχειριστεί το ερώτημα της φίλης της. Όντως η Αλέκα δεν είχε πάει ποτέ σε αυτό το πάρκο αλλά αυτό δεν άλλαζε το γεγονός ότι ήταν εκείνη που κοιτούσε κατάματα τον φακό. «Αλεκάκι άκουσέ με μάτια μου, άκουσέ με», «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ;» άρχισε να κλαψουρίζει η Αλέκα «ΕΧΩ ΦΡΙΚΑΡΕΙ! Τι συμβαίνει;», «Αλεκάκι άκουσέ με. Όλα θα πάνε καλά. Μην ανησυχείς για τίποτα. Σβήσε τη μηχανή του αυτοκινήτου. Ανέβα πάνω στο σπίτι. Φτιάξε μια ωραία κούπα καφέ, γέμισε τη μπανιέρα με ζεστό νερό και εκείνο το υπέροχο αφρόλουτρο που αγοράσαμε προχτές και μούλιασε. Όταν ρυτιδιάσουν τα δαχτυλάκια σου βγες, βάλε τις μαλακές σου μπυτζαμούλες και πέσε για υπνάκια, με ακούς αγαπημένη;» «Ναι» αποκρίθηκε η Αλέκα και όντως έτσι έκανε…
…Η Αλεξάνδρα και ο Αλέξανδρος άφησαν πίσω τους το πάρκο. «Πεινάω» είπε η Αλεξάνδρα. «Που μπορούμε να φάμε τέτοια ώρα στο Βελούχι. Ανάθεμα και αν θα υπάρχει καμιά ταβέρνα ανοιχτή»…